Over Saskia
Wat leuk dat je nieuwsgierig geworden bent naar wie ik ben en wat mij hier gebracht heeft.
Ik kan je alvast verklappen: het was geen rechte snelweg, eerder een kronkelige binnenweg met hier en daar een lekke band en een prachtig vergezicht.
Ik ben moeder van een dochter en tweeling jongens, partner en vriendin – en allemaal hebben ze me gesteund en geholpen om te zijn waar ik nu ben.
(Al weten ze inmiddels: als ik "even iets uitwerk" achter de laptop zeg, bedoel ik minstens drie uur.)
En inmiddels ook: weer de professional die ik wíl zijn.
Maar dat is niet altijd zo geweest.
Er was een tijd dat ik mezelf kwijt was.
Niet in één klap – maar langzaam. Door altijd ‘aan’ te staan. Door te zorgen, te dragen, te twijfelen.
Ik wilde het goed doen voor de kinderen, voor mijn werk, voor mijn omgeving.
En ergens onderweg verloor ik mezelf.
Wat ik zocht? Regie. Richting. Rust.
Ik wilde weer thuiskomen bij mezelf.
Weer de moeder zijn die ik wilde zijn. De vriendin, de collega. De vrouw in wie ik mezelf herkende.
Weer de moeder zijn die ik wil zijn, betekent trouwens niet 'perfect' zijn.
Je ziet mij nog regelmatig rennen, iets vergeten, iets later binnenkomen.
Maar gelukkig ben ik nu ook zo flexibel als een gekookte spaghettisliert, zeg maar.
Niet strak in het schema, maar soepel meebewegend met wat het leven brengt.
En dat voelt als vrijheid.
Je kunt de golven niet stoppen, maar je kunt wél leren surfen.
~Jon Kabat-Zinn
Wat ik geleerd heb:
Je hoeft niet te horen wat je moet doen.
Je hebt geen pasklare adviezen nodig.
Wat je nodig hebt, zit vaak al in jou.
En dat moment waarop je dat weer gaat voelen – dat is magisch.
Ik werk ook graag met kinderen in workshopvorm,
omdat ik geloof: hoe jonger je leert om in je SAZ te zijn, hoe beter.
Ik kan nu eindelijk zeggen dat mijn levenservaring – alles wat ik heb meegemaakt –
me niet langer onderuit haalt, maar dat het misschien wel precies zo heeft moeten zijn.
Ik geloof nu dat het leven niet tegen je is, maar voor je werkt – ook als het soms even niet zo voelt.
In februari 2024 dacht ik: nu zit ik weer achter mijn eigen stuur.
Maar sinds ik mijn eigen praktijkruimte heb, voelt het nóg steviger. Krachtiger. Verbindender.
Ik heb het op mijn eigen manier gedaan. Helemaal zelf – samen met liefdevolle mensen die ik elke dag bewust waardeer.
Er ligt een dankbaarheidsboekje naast me op bed.
Bovenop de vele boeken waar ik in begonnen ben.
Sommige maak ik af. Andere leg ik weg.
En dat is precies zoals het leven is: een proces. Geen rechte lijn, maar een reis.
Ik reis nu met anderen mee.
Niet om te vertellen hoe het moet –
maar om samen te ontdekken wat er al in jou aanwezig is 🌱
Saskia is aangesloten bij en werkt met:
